Het belang van Inner Child Work

Bij het volwassen worden verliezen we vaak de connectie met ons innerlijke kind. Het klinkt misschien wat cliché en voor sommigen al ‘zweverig’ maar zelfs de bekende psycholoog Carl Jung schreef al over het ‘Goddelijke Kind’. Je draagt volgens dit concept je innerlijke kind altijd bij je en dat zal nooit veranderen. Mensen die zich niet bewust zijn van bepaalde wondes of ‘trauma’s’ uit hun kindertijd zullen vaak dezelfde negatieve gedragspatronen in hun volwassen leven herhalen. Je bent je vaak wel bewust van je eigen negatieve patronen. Dit zijn dingen die je doet waar je je niet goed bij voelt of niet trots op bent. Zo heb je bijvoorbeeld veel last van jaloezie in een relatie of met vrienden of heb je last van verslavingen zoals roken. Je wilt deze graag doorbreken en transformeren maar hebt de wilskracht niet of weet gewoonweg niet hoe je eraan moet beginnen. Een goed startpunt is om te achterhalen waar deze patronen hun oorsprong vinden. Hierbij is ‘Inner Child Work’ een grote hulp, want de oorsprong van onze patronen is vaak terug te brengen naar onze kindertijd.

In onze kindertijd leren we heel veel op een relatief korte tijd. We krijgen waarden mee van onze ouders, onze grootouders, onze leraars en ga zo maar verder. Deze waarden vertalen zich in een aantal normen of beter gezegd gedragsregels en leefregels. Deze leefregels of gedragsregels worden niet altijd expliciet aan ons verteld, vaak komen we er achter wanneer we gedrag stellen dat onze opvoeders niet accepteren en we hier de gevolgen van ondervinden in de vorm van een straf van onze boze ouders. We leren enorm veel van onze opvoeders, we zien hen als rolmodel en leren ons al snel te gedragen zoals hun. We nemen hun gedrag onbewust over omdat omdat zij onze voorbeelden zijn en we leren door imitatie. Dit kan je goed merken in de manier waarop jij discussieert of ruzie maakt met iemand. Verhef je redelijk snel je stem of begin je al snel te roepen? Sla je met deuren of word je agressief? zonder je je af? Grote kans dat hetgeen je nu doet je hebt afgekeken van je mama, papa of grootouders. Onbewust zijn we dus geprimeerd met gedragingen, waarden, overtuigingen en leefregels van diegenen die ons hebben grootgebracht. Dit is een normaal proces en zeker niet altijd slecht. Zo kunnen we ons navigeren doorheen ons jeugdige leven en tasten we grenzen af. Het is enkel niet voordelig wanneer deze ons onbewust gaan domineren en ons beperken in ons dagelijks leven, in onze relaties én in onze ontwikkeling als mens.

Zaken die we onbewust hebben meegekregen vanuit de wieg kunnen ons in de weg gaan zitten. Stel dat je niet in een warm nest bent opgegroeid en je iedere dag te horen kreeg hoe dom en waardeloos je was van je stiefmoeder. Daardoor ging je jezelf steeds kleiner en meer onzichtbaar maken. Wanneer ze thuis was, draaide je maag helemaal om. Je maakte zo weinig mogelijk geluid en maakte zeker geen oogcontact. Je hield je op de achtergrond in de hoop dat ze je niet als een last ervoer. Zo’n dingen gebeuren er jammer genoeg vaak in je kindertijd. Je doet ervaringen op die een diepe indruk op je nalaten. Dit kunnen grote trauma’s zijn zoals misbruik of kleinere zoals bijvoorbeeld iemand die iets tegen je zei wat je kwetste. De grote van het trauma maakt niet veel uit, kleine trauma’s kunnen een even grote impact op je hebben als kind zijnde omdat je deze toen nog niet kon verklaren en je niet zo bewust was als nu. Deze trauma’s sleur je mee in je denkbeeldige rugzak. Soms durven ze terug op te spelen als je je in een soortgelijke situatie bevindt of als je merkt dat je behoeften in gevaar komen. Je brein zoekt naar associaties om je te beschermen en stoot al snel op je traumatische ervaring uit het verleden. Je oude gedragspatroon wordt in werking gesteld en je wordt zo helemaal terug gekatapulteerd naar het verleden. Net daarom is het belangrijk dat je deze zaken niet langer meer hun vrije gang laat gaan in je onderbewuste. Zolang ze in je onderbewuste blijven zitten kunnen we ze niet omvormen. Je moet het zien als een kluis waar je de code van bent vergeten maar je de code nodig hebt om toegang te krijgen tot al jouw bezittingen. Als je de code niet kunt kraken, zullen je trauma’s altijd vrij spel hebben.

Hoe kraak je dan die code? Dat is een proces dat we Inner Child Work noemen. We gaan het onbewuste bewust maken door een actieve rol te spelen in je herinneringen. Dit doen we door een geleide meditatie waarbij je gevoelsmatig wordt teruggebracht naar je kindertijd en dus de oorsprong van de meeste patronen en overtuigingen. Zo kan je meer inzicht verwerven in hoe deze zijn ontstaan en wie daar tot heeft bijgedragen. Door je terug helemaal in te leven in je kindertijd en de bijhorende gevoelens te ervaren kun je je, tot nu toe nog onbewuste, behoeften achterhalen. Vaak ontwikkelen we bepaalde patronen om een behoefte te bevredigen. Een behoefte die niet bevredigd is geweest tijdens je kindertijd. Zolang we deze behoefte niet bevredigen zal hetzelfde patroon blijven opspelen wanneer we botsen op een soortgelijke situatie die deze behoefte triggert. Door terug te keren naar je kindertijd kun je je innerlijke kind sterker maken. Je kan visualiseren dat je volwassen versie je innerlijke kind volledig accepteert en voor hem zorg draagt. Je zal ook onderzoeken hoe je zelf kunt instaan om die behoefte te vervullen in je dagelijks leven en wat je daarvoor nodig hebt. Je leert dus een goede ouder te zijn voor je eigen innerlijke kind.

Het is ook belangrijk dat je leert dat JIJ NIET JE TRAUMA BENT. Trauma’s zijn ervaringen die je hebt gehad maar ze maken geen deel uit van je identiteit. Je moet jezelf en je identiteit loskoppelen van wat je hebt meegemaakt. Sure enough, je trauma’s hebben je mee vormgegeven maar ze maken hoe dan ook geen deel uit van wie je in essentie bent. Wanneer je jezelf wel identificeert met je trauma’s beperk je jezelf en daarmee je leven enorm. Ook zal je zaken die lijken op je trauma in je leven blijven manifesteren omdat dit jouw realiteit is. Je brein zal altijd bewijzen zoeken om huidige overtuigingen sterker te maken. Met andere woorden: Datgene waar je je op focust, groeit. Leer jezelf los te zien van je trauma’s. Zo verliezen ze aan kracht en zullen ze minder invloed op je hebben.

Misschien voelde je je enorm eenzaam als kind en heb je daardoor verlatingsangst ontwikkeld. Je hebt een bepaalde overlevingsstrategie ontwikkeld om hier mee om te gaan. Je wilt iedereen zo dicht mogelijk bij je houden. Wat je niet doorhebt is dat je door dat verstikkend, jaloers of dominant gedrag net de mensen verder van je wegduwt en hierdoor wordt dan weer je verlatingsangst bevestigd. Het is een vicieuze cirkel waar je al een lange tijd in zit en je lijkt er niet aan te ontsnappen. Doordat je je behoefte zo graag wilt bevredigen, geraak je steeds verder weg van de daadwerkelijke bevrediging. 

Je kan op verschillende manieren merken dat je innerlijke kind invloed heeft op je dagelijks leven. Een goed voorbeeld is wanneer je in gesprek bent met iemand en je plots super verdrietig of intens kwaad reageert op iets wat je gesprekspartner heeft gezegd, zonder echte aanleiding. Je reactie is dus buiten proportie in vergelijking met wat er werkelijk is gebeurd. Je reactie was eerder kinderlijk. Het voelt dan alsof je gevoelens als een vloedgolf over je spoelen en je gewoon wordt meegetrokken. Je kan niet meer helder of logisch nadenken. Een kleine oefening wat je op zo’n moment kunt doen is de volgende:

1.    Sluit je ogen en word je even bewust van het overheersende gevoel

2.    Wat heb je op dit moment nodig?

3.    Wat zou je graag willen op dit moment?

4.    Welke van mijn behoeften worden op dit moment niet bevredigd of bedreigd?

5.    Aan welke situatie van vroeger doet dit je denken?

6.    Accepteer het gevoel volledig en probeer het los te koppelen van de situatie die je nu ervaart

Na een Inner Child Work sessie zal je meer inzicht hebben in je beperkende overtuigingen en patronen en het zal je duidelijk worden wat je nodig hebt om deze te transformeren. Je zal je ook meer verbonden voelen met je innerlijke kind en beter aanvoelen wanneer het aandacht nodig heeft. Het is een relatie met jezelf die je blijvend moet onderhouden om ‘m gezond te houden. Dit kan je doen door geregeld dingen te doen die je graag in je kindertijd deed zoals bijvoorbeeld in een plas water springen, knutselen, schilderen, voetballen… Door deze activiteiten te doen die je leuk vindt én waar je echt de tijd voor neemt en van kunt genieten, zul je merken dat je je gelukkiger voelt. Hierdoor geef je je innerlijke kind een plaats in je leven en wordt het niet vergeten of terug in het onderbewustzijn gebracht.

Ook is goed voor jezelf zorgen een essentieel onderdeel. Jij bent nu de volwassene die de zorg voor je innerlijke kind op zich moet nemen. Je moet leren een goede ouder voor jezelf te zijn. Het zit in jou en jij bent verantwoordelijk voor het bevredigen van de behoeften van je innerlijke kind. Ga liefdevol met jezelf om en accepteer al je eigenschappen en gevoelens. Verstoot niets naar je onderbewuste. Creëer een self-care routine waar je je goed door voelt. Dit is meer dan een bad nemen vol met schuim of een gezichtsmasker aanbrengen. Het kan bijvoorbeeld inhouden dat je regelmatig mee danst en zingt op je favoriete liedje, dat je een goed boek leest of de natuur ingaat voor een deugddoende wandeling. ‘Do whatever feels good’ en ‘Don’t think, just feel’ zijn twee mooie slogans om bij het creëren van je self-care routine in je achterhoofd te houden.

Ik begeleid je graag persoonlijk in dit proces door Inner Guidance. Hierin kan jij terug de verbinding aangaan met je innerlijke kind zodat je patronen kan doorbreken en je leven terug bewust in eigen handen kunt nemen. Wil jij je niet meer laten beperken door overtuigingen, waarden of patronen die je onbewust hebt meegekregen vanuit je kindertijd? Voor meer informatie, klik hier.

STAY IN TOUCH!